بمب تونس برای دیکتاتورها: بعد از بن علی نوبت کیست؟ - آینده نیوز

فعالان کشور کوچک بحرین که اکثریت شیعه آن حاکمان سنی را برای احقاق حق خود به چالش کشیده است، با رد درخواست مجوز تظاهرات روبرو شدند و در عوض در برابر سفارت تونس تجمع کردند تا برای ابراز همدردی و اتحاد با مردم معترض تونس گل اهدا کنند..در اردن بیش از 5 هزار نفر روز جمعه برای اعتراض به افزایش قیمتها به خیابانها آمده و خواستار برکناری نخست وزیر شدند. ملک عبدالله هم ..

سقوط گیج کننده رئیس جمهور تونس بعد از سلطه ای طولانی باعث خوشحالی در خیابانهای این کشور و سیل مطالب و پیامها در وب سایتهای خاورمیانه ای شد که یک سوال را ایجاد می کند: آیا این اتفاق می تواند در مصر و یا سایر رژیم های دارای مشت آهنین منطقه هم اتفاق بیفتد؟

به گزارش سرویس بین الملل «آینده»؛ آسوشیتدپرس در گزارشی نوشت، شکی وجود ندارد که خیزش مردمی تونس که ترکیبی از چالشهای اقتصادی و تقاضا برای آزادیهای سیاسی بود، باعث پررنگ تر شدن چنین جریاناتی در منطقه ای می شود که تحت حاکمیت رهبرانی مرتجع و تک رو قرار دارد. تظاهر کنندگان در قاهره با کنایه زدن به حسنی مبارک رئیس جمهور مصر و همچنین فعالان صنفی و اتحادیه ای در اردن فریاد زده اند: تونس درس برای ماست.

اما کارشناسان می گویند شانس خانه تکانی سیاسی دومینووار مانند آنچه در اروپای شرقی پس از جنگ سرد رخ داد، کم است.

بسیاری از کشورهای دارای شکافهای سیاسی مانند مصر و .. تعداد زیادی از نیروهای نظامی را در اختیار دارند که هیچ نشانی را از شکستن قوانین و پیوستن به تظاهر کنندگان نشان نداده اند. سایر حکومتها مانند سوریه به شدت با مخالفان برخورد می کنند.

سایر کشورهای کوچکتر با داشتن اپوزوسیونهایی سازمان یافته تر مانند کویت و بحرین مزایای اجتماعی زیادی را برای شهروندان خود ایجاد می کنند که عده کمی ترجیح می دهند این موقعیت خود را به خطر بیندازند.

سامی الفرج مدیر مرکز مطالعات استراتژیک کویت با اشاره به تظاهراتهای گسترده در ایران پس از انتخاب احمدی نژاد به ریاست جمهوری 2009 می گوید: برای اینکه بدانیم تنها به خیابان رفتن نمی تواند تغییری ایجاد کند، باید ایران را مثال بزنیم.

با این حال وی معتقد است هنوز هم اشتباه است که قدرت مردم در خیابانهای تونس را نادیده بگیریم.

الفرج می گوید: تونس این باور را در ذهن ایجاد می کند که ممکن است. همه گمان می کنند که این کار در کشور آنها نیز می تواند اتفاق بیفتد. رهبران هم نمی توانند آن را انکار کنند.

سقوط زین العابدین بن علی پس از گسترده ترین اعتراضات چند نسل اخیر در تونس و هفته ها ناآرامی در میان جوانان و سایر مردم این کشور که چشم امیدی را به رشد اقتصادی اخیر تونس نداشتند شکل گرفت. این مسئله در کشورهای دیگری از منطقه نیز که با اعتراضات مشابهی روبرو هستند دیده نشده است.

در اردن بیش از 5 هزار نفر روز جمعه برای اعتراض به افزایش قیمتها به خیابانها آمده و خواستار برکناری نخست وزیر شدند. ملک عبدالله هم هفته گذشته دستور کاهش قیمت و مالیات برخی غذاها و سوخت را داد تا فشار بر طبقات فقیر را کاهش دهد.

در تویتر و فیس بوک و وبلاگها سیل پیامها برای تبریک به مردم تونس جاری شد که نمونه ای از نقش قدرتمند شبکه وب در تثبیت و سازمان دهی نهضتهای سیاسی است. بسیاری از افراد عکس پروفایل خود را با پرچم سرخ رنگ تونس جایگزین کردند.

کاخ ملک عبدالله، شاه سعودی اعلام کرده رئیس جمهور سقوط کرده تونس و خانواده او در این کشور ساکن شده و آرزوی بازگشت صلح و امنیت به مردم تونس را کرده است. سایر رهبران عرب تنها چند بیانیه رسمی معدود را منتشر کرده که نشانی از فضای سنگین سیاسی است. اتحادیه عرب خواستار آرامش شده و بیان کرده که این پایان یک دوران و شروع دوران دیگری است.

لبیب کمهاوی تحلیلگر سیاسی از اردن می گوید: هم اکنون زنگها به صدا درآمده و هشداری به رهبران دیگر است که مردم بیدار شده اند. آنها نیازمند آزادی سیاسی و اصلاحات جدی اقتصادی و پایان دادن به فساد و رشوه خواری و قوم پرستی هستند.

در قاهره گروهی کوچک از فعالان در بیرون سفارت تونس برای دومین بار تجمع کرده و مقایسه هایی را با کشورهای آفریقای شمالی انجام دادند: ادعای فساد ریشه دار اداری و فقر و فشار نیروهای امنیتی و محدودیتهایی برای رسانه و اینترنت.

تظاهرکنندگان در برابرنیروهای پر تعداد پلیس کاری از پیش نبردند اما فریاد زدند که به زودی ما هم گام در راه تونس خواهیم گذاشت و شعارهای دیگری را حاکمیت سه دهه ای حسنی مبارک سر دادند.

محمد عادل فعال مصری می گوید: اتفاقات تونس به همه ما امید داد که ترس شکسته می شود و دیکتاتور را می توان شکست داد. اشرف بعلبا فعال دیگری می گوید که سرانجام تغییر رخ خواهد داد. وی می گوید: جرقه زمانی که خدا بخواهد زده خواهد شد و در آن زمان دنیا ازاتفاقات مصر شوکه خواهد شد. ما فراتر از آماده ایم.

این ماهیت خیابانی خیزش تونس است که منطقه را فراگرفته تا اینکه نسخه استاندارد مخالفت در قالب نهضتی اسلامی مانند اخوان المسلمین مصر یا حزب الله لبنان باشد که دربرابر دولتهای تحت حمایت غرب قرار می گیرند.

معین ربانی تحلیلگر اردنی که وقایع فلسطین را دنبال می کند می گوید خیزش مردم تونس فرق داشته چرا که هیچ نهضت سیاسی رهبری آن را بر عهده نداشته است.

وی گفت: عاملی که منجر به شروع این روند در تونس شد، در تمام منطقه وجود دارد. اما عوامل خاصی نیز هست مانند حماقت بیش از حد  و نخوت بن علی در تقابل با معترضان. اما من گمان نمی کنم چون بن علی سقوط کرده، هم اکنون نوبت سایرین باشد.

با این حال وقایع تونس یک مخالف هم داشت. معمر قذافی که حدود 40 سال است حاکم کشور همسایه تونس یعنی لیبی است. وی در سخنرانی در تلویزیون ملی این کشور از اقدامات منجر به کشته شدن مردم و منطق سرنگونی یک رئیس جمهور برای جایگزینی آن با کس دیگری انتقاد کرد و گفت مردم تونس اشتباه کرده اند و باعث هرج و مرج در کشورشان خواهند شد.

خیزش تونس امواجی را نیز در سودان دارد که رأی دهندگان جنوب این کشور در رفراندومی برای استقلال شرکت کرده و انتظار می رود که جدیدترین کشور جهان را تشکیل دهند.

عمر البشیر رئیس جمهور سودان که به علت جنایات جنگی در دارفور تحت تعقیب بین المللی است هم با شورشهایی در غرب و شرق و همچنین مخالفتهای داخلی روبروست.افزایش اخیر قیمت نفت و مسکن و خوابگاهها باعث اعتراضاتی در دانشگاههای سودان و تقاضا برای استعفای مقامهای دولتی شده است که انتظار می رود این بحران اقتصادی با جدایی جنوب این کشور تشدید شود.

در خیابانهای دمشق هم صداهای مشابهی به گوش می رسد، جایی که بشار اسد سیاستهای اقتصادی لیبرال خود را با هیچ اصلاحات سیاسی همراه نکرده است.

هیثم احمد یک بازاری دمشقی می گوید: رهبران دنیای عرب باید مراقب باشند. آنها باید برای کاهش قیمتها و تسکین نگرانیهای مردم تلاش کنند در غیراینصورت آنها هم به سرنوشت مشابهی دچار می شوند.

فعالان کشور کوچک بحرین که اکثریت شیعه آن حاکمان سنی را برای احقاق حق خود به چالش کشیده است، با رد درخواست مجوز تظاهرات روبرو شدند و در عوض در برابر سفارت تونس تجمع کردند تا برای ابراز همدردی  و اتحاد با مردم معترض تونس گل اهدا کنند.

http://ayandenews.com/news/23812/