رژیم قذافی هم مردمی بود،اما فقط درظاهر - آینده نیوز

قطعا سرکوب شدیدی که اکنون در لیبی جریان دارد، مانع مردم از رسیدن به مطالباتشان نخواهد شد، زیرا این سنت خداست که زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد. آیا صبح نزدیک نیست؟

حجت الله جودکی در دیپلماسی ایرانی نوشت: عصیانی که این روزها جهان اسلام را در می‌نوردد، چیزی به غیر از اراده مردم نیست که سال‌هاست به نام مردم‌گرائی و خدمت به مردم سرکوب شده است. این قانون فیزیک یکی از سنت‌های خداست: هرگاه فنری فشرده شود، انرژی که از آن حاصل می‌شود به همان میزان نیرومند خواهد بود. هر کس فقط نتیجه کِشتِه خود را درو می‌کند.

"از مکافات عمل غافل مشو / گندم از گندم بروید، جو ز جو."

در سپتامبر سال 1969 آقای قذافی به نام مردم، نظام سنوسی‌ها را با کودتا سرنگون کرد و هر روز شعار تازه‌ای علیه ستمگران در ابعاد جهانی سر داد. از نهضت‌های آزادی بخش در اقصی نقاط جهان حمایت کرد. از ارتش آزادی بخش ایرلند تا بسیاری از نهضت‌های آفریقائی. شعارهای ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی آقای قذافی همواره توسط خبرگزاری‌های جهانی مخابره می‌شد. کار وی به جائی رسید که حکومت ریگان رسما به لیبی حمله کرد و این کشور را بمباران کرد.

نکته قابل توجه در لیبی این بود که حکومت ایدئولوژیک قذافی در جهان کاملا بی‌نظیر بود. وی کمیته‌های مردمی تشکیل داد و نظام شورائی در لیبی بر سر کار آورد و تمام در و دیوار شهر از شعارهای "حکومت از آنِ مردم است" همراه با تصاویر مختلف از قذافی پر شد. وی خودش همراه با مردم به زندان‌ها حمله کرد و تمام زندان‌ها را با بلدوزر خراب کرد.

این چهره‌ای بود که مردم جهان از قذافی در ذهن داشتند. با این وجود این نمای ظاهری حکومت لیبی بود و در داخل و زیر پوست این حکومت چیز دیگری در جریان بود. در لیبی تعداد اندکی روزنامه و مجله بود، ناشران انگشت شمار بودند. در مقابل کتاب سبز آقای قذافی به همه زبان‌ها ترجمه و در شمارگان وسیعی پخش می‌شد. اخبار مردمی حکایت از زندان‌های مخفی این حکومت به ظاهر مردمی و ضد امپریالیستی داشت.

خیزش اخیر مردم لیبی نشانگر اراده مردم این کشور است که از تضاد میان ظاهر و باطن آن به ستوه آمده‌اند. اگر چه قذافی و حکومت دست نشانده‌اش با سرکوب شدید مردم، چهره واقعی خود را نشان داد، اما دیکتاتور نمی‌پنداشت که ممکن است فرزندان مردم لیبی از دستورات او سرپیچی نمایند. پناهنده شدن هواپیماهای جنگی لیبی به مالت و خودداری آنها از بمباران مردم و استعفای بسیاری از دیپلمات‌های این کشور در جهان و.. نشان می‌دهند که دیکتاتور همراه با حکومت ایدئولوژیکش چاره‌ای جز تن دادن به خواسته مردم ندارد.

قطعا سرکوب شدیدی که اکنون در لیبی جریان دارد، مانع مردم از رسیدن به مطالباتشان نخواهد شد، زیرا این سنت خداست که زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد. آیا صبح نزدیک نیست؟ 

http://ayandenews.com/news/26052/